آرتروز شایعترین بیماری رماتیسمی است که با افزایش سن میزان شیوع آن بیشتر میشود. اگرچه علت اصلی بروز آرتروز مشخص نیست اما عوامل سیستمیکی چون سن، جنس، نژاد، تراکم استخوانی و تغییرات هورمونی ،شرایط تغذیه ای و ژنتیکی و عوامل موضعی چون چاقی زیاد از حد، فشارهای کم اما با تکرار زیاد روی مفاصل در بعضی از شغلها و ورزشها، آسیبهای مفصلی، اختلالات مادرزادی درمفصل و همچنین ضعف عضلانی و....دخیل در بروز آرتروز مفاصل هستند.
در آرتروز مفاصل تخریب غضروف مفصلی و تغییراتی در استخوانهای اطراف مفصل مشاهده می شود(تشکیل استخوان اضافه).
یک چرخه معیوبی در مفصل شروع میشود که باعث تخریب بیشتر،ضعف عضلات اطراف مفصل،تشکیل استخوان اضافه بیشتر ،منهدم شدن بافتهای نگهدارنده مفصل(رباط یا لیگمان) و در نهایت عدم توانایی فرد در استفاده از آن مفصل میشود .
خانم خانه داری که دچارآرتروز مفاصل دست شده قادر به انجام کارهای منزل نیست،یا کارگری که آرتروز زانودارد باعث سخت شدن راه رفتن میشود،یا نقاش ساختمانی که دچارآرتروز شانه شده در انجام نقاشی دچار مشکل میشود.
برای تشخیص آرتروز،یافته های رادیولوژیکی،آزمایشگاهی،یافته های بالینی چون سفتی حرکت مفصل،درد،صدای ناجور درحین حرکت مفصل،تغییر شکل مفصل و....کمک کننده هست.
دردرمان آرتروز، درمان دارویی باعث کاهش درد بیمار میشود اما سیر بیماری را متوقف نمیکند،جراحی هم که در موارد بسیار پیشرفته صورت میگیرد و تنها درمان موثری که بسیار کمک کننده است درمان فیزیوتراپی است.
اهداف درمان فیزیوتراپی در آرتروز
1)جلوگیری از فشارهای مکرر به مفصل درگیر
2)با برقراری حرکات اصلی و فرعی در مفصل باعث بهبود تغذیه غضروف مفصلی شویم
3)قدرت عضلات درگیر را افزایش دهیم
4)کاهش درد و بهبود سطح عملکردی فرد در فعالیتهای روزمره
5)بهبود ظرفیت تنفسی بیمار مبتلا به آرتروز
برای نیل به این اهداف فیزیوتراپیست از ابزاری همچون الکتروتراپی، لیزر درمانی، مگنت درمانی، شاک ویو، درمانهای دستی همچون ماساژ، موبیلیزاسیون، مانی پولاسیون، ماسل انرژی تکنیک، ریلیز عضلانی، تمرین درمانی و... کمک میگیرد.
برای جلوگیری از فشارهای مکرر استفاده از بریس ها همچون زانو بند، کمربند و ...، همچنین تقویت عضلات اطراف مفصل و مفاصل بالاتر در خشکی یا اب با تکنیکها و ابزار متعدد کمک کننده هست.
آموزش، آموزش ،آموزش و آموزش به بیمار مهمترین رکن در درمان و جلوگیری از پیشرفت سریع آرتروز می باشد.